Thee drinken is dat wel gezond?

Thee, een kopje thee drinken is een oude Chinese traditie die duizenden jaren teruggaat. Thee werd door de aristocratie gedronken vanwege de geneeskrachtige werking. In 1610 arriveerde de eerste lading thee in Nederland en ook hier gingen artsen thee gebruiken bij uiteenlopende kwaaltjes. Eind 17-de eeuw gingen steeds meer mensen thee drinken omdat ze het lekker vonden. Tegenwoordig drinken we in Nederland gemiddeld 2 kopjes thee per dag. Dat is gemiddeld 101 liter thee per persoon per jaar.

Helaas valt er vandaag nog maar weinig van de pure vorm van thee te bespeuren. Veel moderne theemerken promoten hun thee als middel om een betere en een gezondere levensstijl te hanteren, maar eigenlijk bevatten hun producten pesticiden, giftige stoffen, kunstmatige ingrediënten, toegevoegde smaakstoffen en gmo’s (genetische gemanipuleerde organismen).

Lees hier de Nederlandse vertaling van een engels artikel dat ik laatst tegen kwam.

Thee en pesticiden

Het blijkt dat de meeste thee niet wordt gewassen voordat het wordt verwerkt. Dat betekent dat als de thee werd besproeid met kankerverwekkende pesticiden, deze bestrijdingsmiddelen direct in je kopje terechtkomen. Uit een recent, onafhankelijk onderzoek uitgevoerd door Glaucus Research  blijkt dat 91 procent van de thee van Celestial Seasonings  resten van pesticiden bevatten die de Amerikaanse grenswaarden overschrijden. Zo zit er in de theesoort Sleepytime Kids Goodnight Grape Herbal 0,26 ppm propachloor. Dit is een bekend kankerverwekkende stof. In Nederland morgen bestrijdingsmiddelen die propachloor bevatten niet meer worden gebruik. Ook zijn er in de  Wellness theelijn sporen van propargite gevonden. Een kankerverwekkende stof die kan leiden tot ontwikkelingsschade.

Een onafhankelijk laboratorium heeft de thee van het merk Teavana getest. Het resultaat? Al hun soorten bevatten pesticiden. In één soort in het bijzonder, Monkey Picked Oolong, werden 23 pesticiden gevonden. Verder werd in 62 procent van de geteste soorten sporen van endosulfan gevonden, een pesticide die verboden is in de VS, China, Europa en 144 andere landen. Endosulfan zou de vruchtbaarheid verlagen en houdt een risico in voor ongeboren baby’s.

Thee en kunstmatige smaakstoffen, natuurlijke aroma’s en verborgen GGO’s

Diverse theemerken voegen voor extra smaak kunstmatige smaakstoffen toe. Ik vind dat niet rijmen met de meeste reclame-uitingen waarin gezegd wordt dat de thee zo lekker en natuurlijk ruikt en smaakt.  Als dat zo is waarom moet je dit dan nog manipuleren door het toevoegen van kunstmatige smaakstoffen die door chemische manipulatie zijn gemaakt? Of zeggen dat er “natuurlijke aroma’s” zijn toegevoegd. Je kan dus alles van de grond oprapen, in de thee doen en zeggen dat het natuurlijk is. Is dit een cover-up voor het verdoezelen van de inferieure smaak? Of draaf ik nu door?

Ik vind het toevoegen van GGO’s (genetisch gemodificeerde organismen) aan thee ook zeer kwalijk. Wie staat er nu bij stil dat dit in zijn thee kan zitten? Onderzoek wijst uit dat sommige theemerken  gemodificeerd maïszetmeel en lecithine uit soya bevatten. Deze toevoegingen zijn zeer waarschijnlijk gemaakt van genetisch gemanipuleerde maïs en soja. Fijn voor je als je allergisch bent voor soja.

Het theezakje en de verpakking

Het Amerikaanse tijdschrijft ‘The Atlantic’ wijdde onlangs een artikel aan ‘zijdeachtige zakjes’ en ‘luxueuze zakjes met kleine gaatjes’ waarin je zelf losse theebladeren kunt stoppen. Het blijkt dat deze trendy zakjes – waarin je de theebladeren goed kunt zien zitten – van plastic zijn gemaakt.

Polymelkzuur (PLA) is een materiaal op basis van (waarschijnlijk genetisch gemodificeerde) maïs dat voor theezakjes wordt gebruikt. Het valt bij veel grote theefabrikanten erg in de smaak, niet alleen door de mooie look maar ook doordat het zogezegd biologisch afbreekbaar is. Bewoordingen zoals ‘zijdeachtige zakjes’ en ‘biologisch afbreekbare theezakjes op basis van maïs’ misleiden de consumenten en laten hen denken dat dit product natuurlijker en milieuvriendelijker is dan het in werkelijkheid is. Het zakje zelf mag dan geen ingrediënt zoals thee en kruiden zijn, maar je stopt het uiteraard wel mee in kokend water.

Verderop in het artikel in het tijdschrift ‘The Atlantic’  staat dat theezakjes meestal gemaakt van voedselveilig nylon of polyethyleentereftalaat (pet), twee van de ‘veiligste’ kunststoffen als het gaat om grote lekkagerisico’s. Dr. Mercola is het hier echter niet mee eens. Hij zegt “Hoewel deze kunststoffen over het algemeen als de veiligste worden beschouwd wat lekkages betreft, kunnen de moleculen in deze plastic theezakjes afbreken en verspreid raken als ze in kokend water terechtkomen … “En dat is toch precies hoe we thee zetten, niet?

Een andere factor waar theedrinkers even bij moeten stilstaan, is de zogenaamde ‘glastransitietemperatuur’ (Tg). Pet en voedselveilig nylon (nylon 6 of nylon 6-6) hebben allebei een Tg die lager is dan de temperatuur van kokend water. Dit betekent dus dat de moleculen van deze plastic theezakjes beginnen af te breken in heet water. Ook al zal het plastic in je theeglas niet smelten maar er kunnen er wel schadelijke ftalaten in je thee vrijkomen.

Verder blijkt dat veel papieren theezakjes behandeld worden met epichloorhydrine, een stof die vooral in de chemische industrie als tussenproduct wordt gebruikt. Volgens het NIOSH (National Institute for Occupational Safety and Health) is epichloorhydrine mogelijk kankerverwekkend en wordt het als een pesticide gebruikt. Wanneer epichloorhydrine in contact komt met water, hydrolyseert ze in 3-MCPD. Onderzoek heeft uitgewezen dat deze stof kanker bij dieren veroorzaakt. Bovendien heeft ze een negatief effect op de vruchtbaarheid (spermatoxisch effect bij mannelijke ratten) en de werking van het immuunsysteem.

Kijk hier wat er in de verschillende theesoorten zit.

Lees hier het originele artikel in het engels.

Wat doe je dus als je de volgende keer zin hebt in een lekker kopje thee?

Ja dat vraag ik mij ook af! Is er dan niets meer wat we veilig kunnen eten en drinken? Ik word er soms moedeloos van. Natuurlijk zijn er fabrikanten die goed en veilig produceren maar als consument kom je hier zo lastig achter. En van de tekst op veel etiketten word je vaak ook niets wijzer.

Ik koop tegenwoordig zoveel mogelijk thee van een merk met een biolabel  (in de hoop dat dit wel veilig is) of ik maak mijn eigen, ayurvedische thee. Ik deel dit “recept graag met jullie.

Als je in een thee-ei de volgende ingrediënten doet heb je een heerlijke mix  waarin alle smaken samen komen; stukjes kaneel, stukjes zoethout, venkelzaadjes, groene kardamonpitten (5), stukje verse gember (2) en een heel klein beetje nootmuskaat of fenegriek.  Het is een heerlijke thee die de spijsvertering stimuleert en rust brengt.

Monique Smit van SanaLifestyle is de leefstijlcoach in Leidsche Rijn, Vleuten , De Meern en Utrecht. Uitgangspunt van SanaLifestyle is dat een gezonde én afwisselende leefstijl de basis is voor een goede gezondheid van Hart, Hoofd en Lijf. Met verantwoorde voeding, voldoende beweging en ontspanning en de juiste mindset bepaal jij voor een groot deel hoe gezond jij bent!

Klik hier om naar de andere blogberichten te gaan